Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera dotyka 10 % populacji, które przekroczyły sześćdziesiąty piąty rok życia i 50 % ludzi po osiemdziesiątce. Schorzenie to znajduje się na czwartym miejscu w statystykach dotyczących przyczyn zgonów osób po sześćdziesiątce.
Nie dotyczy wyłącznie ludzi starych - zachorować można w wieku 40 lat. Choroba ta została odkryta w 1907 roku przez niemieckiego neurologa Aloisa Alzheimera. Objawia się stopniowym zanikiem funkcji intelektualnych, aż do momentu, kiedy uniemożliwia to choremu prowadzenie normalnego życia i kontaktów z otoczeniem. Początkowo pojawiają się zaburzenia pamięci oraz abstrakcyjnego myślenia. Kolejne symptomy to depresja, zakłócenia orientacji w czasie i przestrzeni, niezdolność koncentracji i wyrażania myśli oraz porozumienia z otoczeniem, utrata kontroli nad pracą jelit i pęcherza, zanik pamięci, zmiany osobowości i coraz poważniejsze zawroty głowy. Śmierć następuje zwykle po upływie pięciu do dziesięciu lat.
Przedłużeniem tego czasu, jest terapia witaminowo-mineralna, oraz oczyszczanie organizmu w tym jelita grubego i wątroby.
Uważana niegdyś za zaburzenie psychiczne, choroba Alzheimera jest w rzeczywistości schorzeniem degeneratywnym (Przyczyną choroby może być podłoże pasożytnicze), które charakteryzuje się określonymi, następującymi po sobie zmianami patologicznymi, prowadzącymi do coraz większego upośledzenia funkcji mózgu. Tworzenie nowych zapisów pamięciowych staje się niemożliwe, a odzyskiwanie starych coraz trudniejsze. Dochodzi do uszkodzenia komórek nerwowych. Wiele osób martwi się, że odczuwane kłopoty pamięcią stanowią objaw zbliżającej się choroby Alzheimera. Wielu z nas codziennie zapomina, gdzie położyło klucze - wcale nie musi to oznaczać, że grozi nam choroba Alzheimera. Dobrą ilustracją różnie pomiędzy problemami z pamięcią a chorobą Alzheimera jest następujący przykład:, jeżeli nie pamiętasz, gdzie odłożyłeś okulary, jest to problem z pamięcią, lecz jeśli nie pamiętasz, że nosisz okulary, może to być oznaka choroby. Istnieją jednak także inne schorzenia, których symptomy mogą być zbliżone do choroby Alzheimera. Utrata pamięci może być wynikiem miażdżycy tętnic. Także obumieranie komórek nerwowych, które może być spowodowane wieloma różnymi czynnikami, może prowadzić do upośledzenia inteligencji i pamięci. Sekcje zwłok wykonane na osobach, które zmarły na chorobę Alzheimera ujawniły czterokrotnie większe niż normalnie nagromadzenie glinu w komórkach nerwowych mózgu. Szczególnie wysokie stężenie zaobserwowano w okolicy przysadki, która odgrywa niezwykle istotną rolę w procesach pamięciowych. Na początku 1989 roku brytyjskie czasopismo medyczne „The Lancet" zamieściło wyniki badań: ryzyko zachorowania na Alzheimera było o 50 % wyższe w tych regionach Wielkiej Brytanii, gdzie woda pitna zawierała podniesiony poziom glinu. Zagrożenie ze strony tego pierwiastka wzrasta przy chronicznym niedoborze wapnia w organizmie, co może wpłynąć na zmianę sposobu, w jaki ciało wykorzystuje minerały, a wynikiem, czego jest większe nagromadzenie glinu. Chociaż nadal istnieje wiele kontrowersyjnych teorii w kwestii, czy nagromadzenie glinu w neuronach stanowi przyczynę lub efekt dysfunkcji neuronalnej, to jednak wierzymy, że najlepiej unikać tego pierwiastka. Dlaczego nie sięgnąć po kolejny przewodnik medyczny, a następnie zrobić porządek w swojej spiżarni czy szafce z lekami i usunąć produkty, które zawierają potencjalnie niebezpieczne związki glinu?
Aluminiowe sprzęty do gotowania
Aluminiowe sprzęty do gotowania w znacznym stopniu przyczyniają się do poziomu zawartości glinu w pożywieniu. Według badań Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Cincinnati (USA) korzystanie z aluminiowych garnków do gotowania pomidorów dwukrotnie zwiększa zawartość glinu w tychże pomidorach, od 2 mg do 4 mg na porcję.
Środki zobojętniające kwasy
Środki zobojętniające kwasy zawierają wodorotlenek glinu, czyli sól glinową. Jeżeli przyjmujesz środki zobojętniające kwasy, zawsze uważnie czytaj etykiety. Producenci środków zobojętniających kwasy, które zawierają glin, muszą umieścić ten pierwiastek na liście składników. Na rynku dostępnych jest ponad dwadzieścia środków zobojętniających kwasy, które nie zawierają glinu, m. in. Alka-Seltzer i Alka-Mints, tabletki Di-Gel, saszetki Maalox, kapsułki żelowe Mylanta, tabletki Rolaids, Titralac, czy Tums E-X.
Preparaty przeciwko biegunce
Wiele środków farmaceutycznych przeciwko biegunce, sprzedawanych bez recepty, zawiera sole glinowe, włączając glinkę kaolinową, krzemian glinowo-magnezowy oraz Attapulgite, w dawkach 100 mg/ ml do 600 mg na tabletkę. Do znanych preparatów zawierających te substancje można zaliczyć Donna-gel, Kaopectate, płyn Pepto-Bismol oraz Rheaban. Produkty zawierające nowsze substancje przeciwko biegunce (Imodium AB i inne) zazwyczaj nie zawieraj ą glinu.
Buforowa aspiryna
Przy stężeniu 14,4 mg do 88 mg na dawkę buforową aspiryna może stanowić źródło glinu. Jeden z dwóch związków, wodorotlenek glinu lub glikan glinowy można znaleźć w takich lekach jak Arthritis Pain Formuła, Arthritis Strength Bufferin, Cope, czy Yanguish. Podobnie jak wiele innych środków przeciwbólowych, zwyczajna aspiryna nie zawiera glinu.
[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] Następna>>