Minerały chelatowe
Dlaczego minerały chelatowe są najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze w odżywianiu organizmu.
Podwaliny wiedzy o chelatach położył szwajcarski chemik Alfred Werner.
W latach 1866 - 1919 profesor na uniwersytecie w Zurychu, który w 1913 roku otrzymał Nagrodę Nobla. Jest twórcą teorii wartościowości, oraz teorii budowy związków kompleksowych. Opracował podstawy teorii wiązania metali przez cząsteczki organiczne.
Słowo chelatacja pochodzi od greckiego chele czyli szpon. Chelatowanie to proces wiązania pierwiastków metalicznych przez słabe kwasy organiczne. Proces ten umożliwia wchłanianie pierwiastków, ich transport i magazynowanie w organizmie oraz usuwanie szkodliwego nadmiaru tych pierwiastków z organizmu. Pierwiastki metaliczne wprowadzone do organizmu, mogą mieć charakter albo czynników zdrowotnych, albo trucizn środowiskowych. Czynniki zdrowotne to, niezbędne dla przebiegu procesów życiowych biopierwiastki, znane jako makro i mikroelementy, nazywane minerałami. Do trucizn środowiskowych zalicza się pierwiastki śmierci np. ołów, rtęć, kadm, antymon i arsen. Niektóre pierwiastki łatwo przedawkować np. selen, chrom, wanad, i cynk. W małych ilościach służą zdrowiu i są niezbędne do funkcjonowania naszego organizmu, ale w większych powodują przedawkowanie i sprzyjają zatruciu. Chelatowanie ich zabezpiecza przed toksycznością. Schelatowane nie czynią szkody, a nadmiary mogą być usunięte z organizmu. Pierwiastki o zmiennej dynamice działania są pobierane z chelatów, stosownie do zapotrzebowania i są kierowane do procesów metabolicznych, zaś potencjalnie szkodliwy nadmiar, wraz z nieaktywnym chelatem, opuszcza organizm wraz z moczem i kałem. Zdolność chelatowania posiadają prawie wszystkie kwasy organiczne, ale tylko niektóre substancje można uznać za wzorcowe. Substancje wzorcowe powinny wiązać się z pierwiastkami z optymalną siłą - ani za mocno, ani za słabo. Substancje słabo wiążące ułatwiają co prawda wchłanianie pierwiastków w przewodzie pokarmowym, ale są zbyt słabe aby usuwać trucizny i nadmiar pierwiastków. Substancje zaś zbyt silnie wiążące pierwiastki, takie jak np. kwas waresenowy, usuwają absolutnie wszystko poza organizm, co w efekcie daje niedobory cennych składników.
Dlaczego minerały chelatowe są najskuteczniejsze i najbezpieczniejsze w odżywianiu organizmu.
Za wzorcowe substancje chelatujące z optymalną siłą wiążącą uznawane są: kwas askorbinowy (witamina C), L-karnityna i aminokwasy w postaci loktopeptydów. Wiele cennych chelatów powstaje także wskutek łączenia pierwiastków z aminokwasami będącymi elementami budulcowymi białek. Białka są podstawowymi wielocząsteczkowymi składnikami organizmów żywych. Są one zbudowane z aminokwasów (nawet kilkeset) połączonych wiązaniami peptydowymi.Aminokwasy wiążą biopierwiastki i jednocześnie łączą się z większością struktur mikropeptydu.
Z pojęciem chelacji wiąże się pojęcie chelatora lub chelatu. Chelator (chelat) to inaczej związek chemiczny służący do "przekształcania" pierwiastków w postacie łatwo przyswajalne dla roślin, zwierząt i ludzi. Chelatowanie stosuje się w produkcji nawozów dla roślin, w produkcji treściwych pasz dla zwierząt i w produkcji różnorakich suplementów pożywienia dla ludzi. Przykładowo wszystkie minerały produkowane przez firmę CaliVita International® są w postaci łatwo przyswajalnych chelatów. Do chelatowania pierwiastków używa się różnych chelatorów np.kwas askorbinowy, kwas asparginowy, fosfopeptydy, loktopeptydy, cytryniany, bursztyniany, pikoliniany, glukoniany i inne. Do usuwania trujących pierwiastków z organizmu ludzkiego używa się także takich chelatorów (chelatów) jak: EDTA, HEEDTA, DTPA, EDDHMA. Kuracje te przeprowadza się doustnie bądź dożylnie. Ta druga metoda jest sposobem inwazyjnym. Przy okazji takiego oczyszczania z trucizn występuje oczyszczanie ze złogów cholesterolu, przez co ustępuje zwapnienie tętnic. Różne minerały chelatowane coraz częściej pojawiają się na półkach aptecznych. Są to najczęściej: żelazo, cynk, magnez, potas, wapń i chrom.
Producenci twierdzą, że składniki mineralne połączone z aminokwasami są szybciej absorbowane przez organizm. Minerały niechelatowane czekają w jelitach na połączenie się z aminokwasami jelitowymi co znacznie spowalnia ich przyswajalnośc. Preparaty w których pierwiastki występują w postaci nieorganicznej - np. tlenku, siarczanu, fosroranu, chlorku czy węglanu, są na ogół tańsze, lecz źle przyswajane przez organizm ludzki. Preparaty chemiczne w formie związków nieorganicznych dłużej zalegają w układzie trawiennym. Prawdopodobnym jest, że częściej dają zażywającym, odczucie niestrawności i pewnego dyskomfortu.
Przyjmowanie minerałów w formie chelatowanej zwiększa ich przyswajalność od 2 do 10 razy. Produkty CaliVita International® są przyswajalne w 95 %. Chelator łączy w sobie dwie funkcje - "dostarcza i zabiera". Dostarcza komórkom organizmu tego, czego im potrzeba i równocześnie zabiera im to, co niepotrzebne i czego mają w nadmiarze. Natura sama wytworzyła wiele takich związków. Zaliczyć do nich możemy np. hemoglobinę i chlorofil. Cząsteczka chlorofilu składając się z wielu atomów węgla i azotu połączonych w skomplikowany sposób w pierscień jest uderzająco podobna do części hemowej czerwonego barwnika - hemoglobiny, występującego w krwinkach czerwonych. Jednakże w centrum pierścienia chlorofilu występuje atom magnezu, a nie atom żelaza.