Produkty Ziemi Wody SłońcaPodwodne skarbymultiwitaminyProdukty roślinnekosmetyki

Artykuły

CHLAMYDIE

Chlamydia trachomatis (ziarnica wewnątrzkomórkowa) to przedstawiciel „pasożyta w pasożycie". Chlamydia nie może żyć bez rzęsistka. Wykorzystuje go do rozmnażania jako „porodówkę". Dodatkowo komórka rzęsistka stanowi dla chlamydii kryjówkę i swoisty „transporter opancerzony", w którym drobny pasożyt bardzo skutecznie ukrywa się przed układem odpornościowym i przed antybiotykami.

Chlamydia jest czynnikiem chorobotwórczym wywołującym kilka chorób zakaźnych. Wśród nich są: ziarnica złośliwa pachwiny, ziarnicowe zapalenie spojówek, jaglica (egipskie zapalenie oczu), ziarnicowe zapalenie stawów oraz ziarnicowe zapalenie cewki moczowej. Ta ostatnia choroba jest bardzo rozprzestrzeniona. Bywa przyczyną poronień, bezpłodności u mężczyzn i kobiet, dysplazji (przedrakowy rozrost nabłonka) szyjki macicy, ciężkiej ziarnicy układowej i innych. Źródłem zarażenia może być chory człowiek, zanieczyszczone zbiorniki wodne służące jako kąpieliska, kot, pies, chomiki, oswojone szczury domowe. Ze wszystkich przypadków chlamydiozy (ziarnicy) układowej, najcięższym jest przypadek ziarnicowego zapalenia stawów, połączony z pełnym ich unieruchomieniem.

Choroba ta nierzadko doprowadza w ciągu kilku miesięcy do inwalidztwa. A przyczyną może być mały kociak, którego podarujesz na jakąś okazje.

Jego chlamydie nie spodobają się chlamydiom, które wcześniej żyją już w obdarowanym. Te żarłoczne pasożyty lawinowo się namnażają, zatruwając organizm i pochłaniając krzem, co prowadzi do zwapnienia stawów. Infekcja najczęściej bezobjawowa, lecz może też powodować, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrzy u mężczyzn, a u kobiet prawie w 50% jest przyczyną nadżerki szyjki macicicy, cyst i zapalenie gruczołów Bartholina, zapalenia jajowodów (przydatków), wtórnej bezpłodności oraz zapalenia okołowątrobowego. U noworodków narodzonych z kobiet z chlamydiowym zapaleniem szyjki macicy występować mogą: zapalenie gałki ocznej lub zapalenie spojówek i zapalenie płuc. Dodatkowo u dorosłych z przewlekłą infekcją postacią trachomatis występować mogą inne zapalenia typu: zapalenie stawów czy zapalenie gardzieli oraz Zespół Reitera. Niekiedy objawy chorobowe w swoim przebiegu łudząco przypominają reumatoidalne zapalenie stawów i są z nim mylone, zwłaszcza na początku choroby. Najczęściej występującym objawem u kobiet jest nasilona wydzielina z pochwy, która zwykle pojawia się 7-14 dni po kontakcie z bakterią Chlamydia. Inne objawy to: ból podczas oddawania moczu, krwawienie z pochwy i krwawienie po stosunku. Zarażeni mężczyźni odczuwają pieczenie w trakcie oddawania moczu. Zakażenie chlamydia trachomatis uznawane jest za chorobę przenoszoną drogą płciową, gdyż dochodzi do niego najczęściej poprzez stosunki płciowe z zakażonym partnerem.

Najbardziej narażone na infekcję chlamydiami są osoby młode, prowadzące aktywne życie seksualne oraz wykazujące zachowania seksualne dużego ryzyka (częsta zmiana partnera, nie używanie prezerwatyw). Częściej stwierdzane są również u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne. Pomimo, iż rozpoznawalność zakażenia chlamydialnego w ostatnich latach znacznie wzrosła, to szacuje się, iż choroba ta występuje o wiele częściej aniżeli jest diagnozowana. Wynika to z faktu, że bakterie te mogą przebywać w organizmie przez wiele lat w stanie uśpienia i nie dawać żadnych objawów chorobowych.

Podczas uaktywnienia się chlamydii i ich znacznego namnożenia czasami mogą pojawić się objawy kliniczne, które w wielu przypadkach są bardzo zbliżone do objawów występujących w innych jednostkach chorobowych. Najczęściej są to objawy ze strony układu moczowego takie jak np. częstomocz czy pieczenie i ból podczas oddawania moczu, Mogą również pojawiać się przewlekłe bóle miednicy małej, nawracające stany zapalne narządu rodnego, krwawienia międzymiesiączkowe, ból podczas stosunków płciowych czy też śluzowo-ropne upławy i inne. U mężczyzn mogą pojawić się stany zapalne cewki moczowej oraz najądrzy.

Ze względu na to, iż u kobiet chlamydia najczęściej umiejscawia się w nabłonku gruczołowym kanału szyjki macicy, przy dłuższym utrzymywaniu się infekcji może dojść do powstania nadżerki szyjki macicy oraz raka narządu rodnego.

W niektórych przypadkach mogą pojawić się na szyjce macicy punktowe wybroczyny z niewielkimi ropniakami, co widoczne jest podczas badania ginekologicznego we wziernikach. Podejrzenie zakażenia chlamydiowego występuje również w przypadku kobiet z ropną wydzieliną z szyjki macicy oraz ze skłonnościami do krwawień szyjki. Bardzo często drobnoustroje te są także przyczyną zapalenia gruczołu Bartholina oraz błony śluzowej macicy (endometrium). W wielu przypadkach pewne objawy kliniczne wywołane chlamydią trachmatis w znacznym stopniu przypominają zakażenie dwoinką rzeżączki. Najczęściej jednak zakażenie przebiega bezobjawowo i dlatego prawidłowe rozpoznanie choroby jest bardzo trudne i w związku z tym, rzadko stawiana jest trafna diagnoza. Nieleczone zakażenie chlamydia trachomatis może mieć bardzo poważne następstwa: przewlekłe bóle miednicy małej, nawracające stany zapalne narządu rodnego, krwawienia międzymiesiączkowe, ból podczas stosunków płciowych czy też śluzowo-ropne upławy i inne. U mężczyzn mogą pojawić się stany zapalne cewki moczowej oraz najądrzy. Ze względu na to, iż u kobiet chlamydia najczęściej umiejscawia się w nabłonku gruczołowym kanału szyjki macicy, przy dłuższym utrzymywaniu się infekcji może dojść do powstania nadżerki szyjki macicy oraz raka narządu rodnego. W niektórych przypadkach mogą pojawić się na szyjce macicy punktowe wybroczyny z niewielkimi ropniakami, co widoczne jest podczas badania ginekologicznego we wziernikach. Podejrzenie zakażenia chlamydiowego występuje również w przypadku kobiet z ropną wydzieliną z szyjki macicy oraz ze skłonnościami do krwawień szyjki. Bardzo często drobnoustroje te są także przyczyną zapalenia gruczołu Bartholina oraz błony śluzowej macicy (endometrium). W wielu przypadkach pewne objawy kliniczne wywołane chlamydią trachmatis w znacznym stopniu przypominają zakażenie dwoinką rzeżączki. Najczęściej jednak zakażenie przebiega bezobjawowo i dlatego prawidłowe rozpoznanie choroby jest bardzo trudne i w związku z tym, rzadko stawiana jest trafna diagnoza. Nieleczone zakażenie chlamydia trachomatis może mieć bardzo poważne następstwa. Leczenie konwencjonalne zakażeń chlamydialnych polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków. Leczenie naturalne takie same jak dla rzęsistka, aby pokonać chlamydię pokonaj rzęsistka - inkubatora chlamydii. Profilaktyka w zakażeniu Coraz wcześniejszy wiek rozpoczęcia życia seksualnego przez młodzież oraz nie w pełni wykształcony układ odpornościowy w tej grupie osób sprzyja szerzeniu się zakażeń chlamydialnych. Ograniczenie ilości partnerów seksualnych, jak również odpowiednie zabezpieczenie w postaci prezerwatywy znacznie ogranicza ryzyko zakażenia „podstępną” chlamydią. W przypadku nawet najmniejszego podejrzenia zakażenia wykonanie odpowiednich testów na obecność drobnoustroju jest bardzo ważne. Ma to istotne znaczenie nie tylko ze względu na to, iż osoby nieświadome zakażenia przyczyniają się do przenoszenia go na swoich partnerów seksualnych, ale również, w przypadku kobiet ciężarnych, na swoje dzieci. Przebycie zakażenia nie powoduję uodpornienia na tę chorobę. Pomimo, że zakażenie chlamydia trachomatis uznawane jest za chorobę przenoszoną drogą płciową nie oznacza to, iż objawy chorobowe mogą pojawić się wyłącznie w obrębie narządu płciowego. Poprzez rozprzestrzenianie się bakterii możliwe jest ich wtargnięcie w różne narządy. Mogą one tam przebywać przez wiele lat i dawać odległe objawy, które bardzo często zostają przeoczone. Chlamydie mogą powodować bóle i zapalenia stawów, zmiany w układzie nerwowym, spadek odporności, różnego rodzaju schorzenia naczyń jak również astmę czy skłonności alergiczne.

Rozprzestrzenienie się zakażenia może również być przyczyną zapalenia okołowątrobowego objawiającego się bólami brzucha, które najczęściej są kojarzone z zapaleniem pęcherzyka żółciowego lub trzustki.

Liczba rozpoznawanych zakażeń chlamydia trachomatis z roku na rok znacznie wzrasta. Jest to wynik nie tyle rozprzestrzeniania się choroby, ale również coraz nowocześniejszych metod wykrywalności drobnoustroju, jak również lepszego dostępu do testów diagnostycznych.

Chlamydia wykrywane są:

W ostatnich latach opracowano nowe testy, które pozwalają kobietom przeprowadzić badanie w domu, przy użyciu próbki moczu. Chlamydie poddają się leczeniu również niektórymi ziołami, okres leczenia trwa nawet wiele miesięcy.



[ 1 ]