mapa strony
kontakt
sklep
CUKRZYCA
Jak wspomagać proces lecenia cukrzycy, co Ty wiesz na ten temat ?
Ogólnoświatowe doświadczenia z suplementacją chromu.
Cukrzyca, a dieta.
Wiele cennych informacji, dotyczących żywienia, decydujących o ogólnym stanie zdrowia, odkryto stosunkowo niedawno. Trzydzieści pięć lat temu, kiedy byłam studentką medycyny, chrom uważano za bardziej odpowiedni składnik dla zderzaków samochodowych niż ludzkiego żywienia. Był również przedstawiany jako wysoce toksyczny metal, wywołujący poważne choroby zawodowe u pracowników przemysłu samochodowego i rowerowego.
W 1957 r. naukowcy Walter Mertz i Kenneth Schwartz wyizolowali z nerki świni składnik, który nazwaliczynnikiem tolerancji glukozy (GTF). Ta wieprzowa substancja przywracała zmniejszoną tolerancję glukozy u szczurów. Dwa lata później, w 1959 r., chrom został zidentyfikowany jako aktywny składnik GFT. Pomimo to, amerykański podręcznik publikujący w 1968 r. zalecane normy żywieniowe (RDA - Recommended Daily Allowances), zawiera tylko następujący komentarz: Badania nad chromem sugerują jego pozytywną rolę w ludzkim odżywianiu. Znacznie później, bo dopiero w wydanym w 1989 r. podręczniku o RDA, poświęcono chromowi 3 strony. Streszczając: Chrom jest pierwiastkiem śladowym, niezbędnym do prawidłowego metabolizmu glukozy, insuliny, kwasów tłuszczowych, białek oraz wzrostu mięśni. Odpowiednie spożycie, absorpcja i przyswojenie chromu jest konieczne do mechanizmów regulacji poziomu glukozy we krwi i poprawy wrażliwości receptorów na insulinę.
Obecnie, chrom jest uznawany jako niezbędny do życia składnik odżywczy, w odpowiednich ilościach trudno dostępny z pożywienia, ponieważ 90% chromu jest tracone podczas procesów przetwarzania i magazynowania żywności. Jego niedobór jest szczególnie powszechny w tzw. zamożnych społeczeństwach. Uważa się, że przeciętne spożycie chromu wynosi tylko 25 - 33 mcg. dziennie. Za te braki są odpowiedzialne m.in. takie przyczyny, jak: wyjałowienie gleby, rafinowana żywność oraz wysokie dzienne spożycie cukru (nadmiar cukru w diecie wymaga ekstra insuliny, co dodatkowo zmniejsza zapasy chromu). Ilość chromu w tkankach zmniejsza się także z wiekiem oraz podczas dużego wysiłku fizycznego. Z powodu nadmiernego przetwarzania żywności, złych nawyków żywieniowych i niezdrowego stylu życia, niedobór chromu jest jednym z najczęstszych zaburzeń pokarmowych, prawdopodobnie prowadzących do takich chorób cywilizacyjnych, jak: nadciśnienie tętnicze, otyłość i cukrzyca.
Z tego powodu, suplementacja chromu jest niezbędna, by zachować zdrowie. Wciąż nie ma oficjalnie ustalonych dla chromu wartości RDA. Najnowsza publikacja RDA zaleca 50 - 200 mcg chromu dziennie.
Naturalnie występujący chrom, zatem także chrom obecny w żywności, jest trójwartościowy, co oznacza, że znajduje się na +3 stopniu utlenienia. Innymi słowy, chrom trójwartościowy to cząsteczka chromu, która straciła trzy elektrony, tak więc posiada ładunek elektryczny +3. Obecny w żywności, chrom trójwartościowy, nie jest toksyczny nawet w ilościach 1000 razy wyższych niż wynosi dzienne zalecane spożycie. Wysoce toksycznym i dobrze znanym karcinogenem jest natomiast chrom sześciowartościowy oraz chromian. Jednak ta postać chemiczna chromu została stworzona przez człowieka i nie występuje w naturze.
Wszystkie suplementy chromu zawierają chrom trójwartościowy, dostępny pod postacią różnych związków chemicznych. Obok drożdży piwnych i chlorku chromu, dostępne są liczne postacie chelatowe: polinikotynian chromu, glukonian chromu, cytrynian chromu i najbardziej znany pikolinian chromu.Pikolinian chromu nie jest prostą cząsteczką - to kompleks, nazywany chelatem, w którym trzy cząsteczki kwasu pikolinowego ochraniają jon chromu. Wyniki wielu przeprowadzonych badań epidemiologicznych i klinicznych potwierdziły, że wszystkie chelatowe związki chromu są nietoksyczne i bezpieczne.
Prof. dr nauk med. Valeria Szedlak-Vadocz,
Przewodnicząca Zespołu Doradców Medycznych CaliVita®International
Specjalista biochemii klinicznej, medycyny nuklearnej i patofizjologii klinicznej
[ 1 ] [ 2 ] Następna>>
